ZIMNY POCAŁUNEK

Romantyczny, poetycki i liryczny film o nekrofilii, który pokochasz

„Zimny pocałunek” to subtelny, ale prowokacyjny film opowiadający historię Sandry – młodej kobiety od dzieciństwa zafascynowanej śmiercią. W miarę jak dorasta, jej zainteresowanie przybiera coraz bardziej fizyczny i emocjonalny charakter, prowadząc ją do pracy w zakładzie pogrzebowym, gdzie jej obsesje mogą istnieć w ukryciu. Zamiast szukać sensacji, film pokazuje ten temat z niezwykłą delikatnością, koncentrując się na duchowym i erotycznym wymiarze doświadczenia bohaterki.

Debiut reżyserski Lynne Stopkewich to przykład kina, które podejmuje temat tabu – nekrofilii – w sposób refleksyjny, odważny a nawet poetycki. Dzięki hipnotyzującej roli Molly Parker, film staje się studium samotności, tożsamości i granic między życiem a śmiercią, miłością a obsesją. Nie epatuje dosłownością, lecz buduje atmosferę intymnego transu i zadaje pytania o to, jak bardzo można przekroczyć normy społeczne, nie tracąc człowieczeństwa.

„Zimny pocałunek” wywołał dyskusje i kontrowersje po premierze, ale szybko zyskał status filmu kultowego – zwłaszcza wśród widzów zainteresowanych kinem queerowym, transgresyjnym i eksperymentalnym. To jeden z tych tytułów, które pozostają w pamięci na długo, nie przez szok, lecz przez autentyczne poruszenie.

Dla kogo jest ten film?

Dla widzów, którzy są gotowi na romans zupełnie inny niż wszystkie. „Zimny pocałunek” to film, który pokazuje, że nawet o najbardziej kontrowersyjnych pragnieniach można opowiedzieć w sposób subtelny, intymny i zaskakująco piękny. Trudno uwierzyć, że historia o nekrofilii może mieć w sobie tyle czułości i poezji – ale właśnie dlatego warto ten film zobaczyć. Bo choć brzmi jak coś nie do pomyślenia, to działa. I zostaje w głowie na długo.

---

tytuł oryginalny: Kissed

reżyseria: Lynne Stopkewich

język: angielski

napisy: polskie

czas: 1 h 18 min

film rekomendowany widzom w wieku: 18+